Definicja grzybicy
Grzybice, mikozy (łac. mycoses) ? grupa wysoce zaraźliwych chorób zakaźnych ludzi i zwierząt wywołana przez grzyby mikroskopijne. Wywołuje je około 200 gatunków z 250 tys. opisanych gatunków grzybów. Są to głównie dermatofity (grzyby niedoskonałe ? fungi imperfecti) i grzyby drożdżopodobne, rzadko grzyby pleśniowe (potocznie pleśnie). Spośród dermatofitów najczęściej atakują grzyby zoofilne (zwierzęce) i antropofilne (ludzkie), a sporadycznie geofilne (glebowe). W krajach środkowoeuropejskiech obserwuje się stopniowe zwiększenie występowania grzybic spowodowanych przez dermatofity antropofilne. Dermatofity zoofilne ? w odróżnieniu od antropofilnych ? powodują zmiany skórne o znacznie większym odczynie zapalnym. W związku z dużą zmiennością grzybów powodujących schorzenie ich klasyfikacje napotykają trudności. Dlatego w dermatologii wszystkie choroby skóry i jej przydatków zwane grzybicami właściwymi określa się mianem tinea, niezależnie od grzyba wywołującego zakażenie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzybica
Metody diagnostyki grzybicy Candida
Preparat bezpośredni
W przypadku kandydozy powierzchownej biomateriał zanurzany jest w roztworze KOH, który niszczy keratynę nie wpływając na komórki grzyba. W preparacie mikroskopowym C. albicans widoczne są blastospory (pączkujące komórki), pseudostrzępki, czasami strzępki prawdziwe.
Hodowla
Grzyb wzrasta na pożywce Sabourauda w ciągu 2-4 dni, tworząc białe do kremowych kolonie, o masłowatej konsystencji. Brzeg kolonii jest gładki, czasami frędzlowaty ze względu na wytwarzaną grzybnię.
Wstępna identyfikacja opiera się na stwierdzeniu w hodowli na podłożu zubożonym (podłoże ryżowe) pod szkiełkiem nakrywkowym charakterystycznych zarodników przetrwalnikowych ? chlamidospor. Drugą metodą jest wykonanie testu filamentacji (ang. germ tube test), który polega na inkubacji komórek C. albicans w surowicy przez 2-3 godziny w temperaturze 37 °C. Po tym czasie komórki ?kiełkują? tworząc rostki, które w przeciwieństwie do tworzonych pączków lub pseudogrzybni nie są oddzielone ścianą komórkową. Powyższe testy nie pozwalają na różnicowanie C. albicans od C. dubliniensis dlatego potrzebne są dalsze testy najczęściej auksanograficzne.
Testy serologiczne
Testy serologiczne wykorzystywane są do wstępnej diagnostyki zakażeń narządowych i uogólnionych oraz do monitorowania skuteczności leczenia. Nie pozwalają jednak na jednoznaczne określenie gatunku.
Diagnostyka oparta o metodę qPCR (reakcja łańcuchowa polimerazy w czasie rzeczywistym)
Metoda pozwala zidentyfikować poszczególne gatunki grzybów z rodzaju Candida (albicans, tropicalis, glabrata, krusei, para-ortho- metapsilosis) oraz określić ich liczebność, a w przypadku zakażeń mieszanych podaje odsetkowy udział poszczególnych gatunków grzybów w pobranej od pacjenta próbce.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Candida_albicans
Symptomy grzybicy Candida
Gdy już jednak jesteśmy prawie pewni że grzyb nam się przytrafił, albo przynajmniej chcielibyśmy się upewnić że go nie mamy, na co należy zwrócić uwagę? Jakie symptomy powinny nas zmartwić?
Należy zwrócić uwagę na szereg rzeczy, często pojedyncze objawy są skutkiem różnych chorób, ale gdy występuje ich kilka na raz, to wtedy warto zapytać lekarza, czy aby nie jest to candida albicans. Do symptomów zaliczamy: wysypki, białe naloty na języku, przewlekłe zmęczenie, bóle stawów, problemy ze snem, bóle głowy, długotrwałą depresję, brzydki zapach z ust, bóle brzucha, ogromną chęć na słodycze (!) czy stany podgorączkowe. Jest ich trochę więcej, ale te są najpopularniejsze i przeważnie się łączą.
Mam nadzieję że nie potakiwałeś za często głową podczas czytania powyższej listy, jeśli jednak tak było, najwyższy czas coś z tym zrobić. Polecam udać się z wizytą do lekarza bądź poszukać jakiejś alternatywnej drogi leczenia tego niedobrego grzyba.