kancelaria radcowska Tychy Uprawnienia prokuratora - kilka przykładów
W Polsce prokuratorzy mają następujące uprawnienia:
sprawują pełny nadzór i kontrolę nad postępowaniem przygotowawczym (z wyjątkiem spraw prowadzonych przez Izbę Skarbową), samodzielnie prowadzą (wszczynają, umarzają, zamykają) postępowania przygotowawcze w istotnych sprawach o przestępstwa (śledztwa, niektóre dochodzenia), wydają w razie potrzeby postanowienia o wspólnym/odrębnym rozpoznaniu spraw,
mogą zlecać wykonanie czynności postępowania przygotowawczego (w całości lub części) Policji albo innym organom ścigania,
wnoszą akt oskarżenia (z wyjątkiem spraw prowadzonych przez Izbę Skarbową) lub go zatwierdzają, pełnią funkcję oskarżyciela publicznego w sprawach o przestępstwa,
występują z wnioskiem do sądu o tymczasowe aresztowanie (ewentualnie o europejski nakaz aresztowania), wydają zarządzenia o zgodzie lub odmowie zgody na widzenie z osobą aresztowaną, cenzurują ogólną korespondencję aresztowanych4,
wystawiają listy gończe, mają prawo do ich nieodpłatnej publikacji w mediach ukazujących się częściej niż raz w tygodniu (dzienniki), a odpłatnie także do publikacji innych ogłoszeń,
mogą żądać udzielenia określonych informacji przez instytucje państwowe i prywatne w trybie art. 15 §2-3 kpk,
mogą samodzielnie dokonać przesłuchania lub przeszukania, a także dokonują w przypadku śledztw wizji lokalnej, mogą zarządzać przeprowadzenie wywiadu środowiskowego,
nakładają kary pieniężne w postępowaniu przygotowawczym za niestawiennictwo (świadka, biegłego, tłumacza lub specjalisty), bezpodstawne uchylanie się od złożenia zeznania lub innych ww. czynności, mogą zażądać doprowadzenia przez Policję (także osób osadzonych),
wydają postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym w postępowaniu przygotowawczym,
mogą zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie każdej osoby podejrzanej o utrudnianie postępowania (?w bezprawny sposób?),
mogą zlecić Policji przeszukanie lub zatrzymanie rzeczy, a poczcie i instytucjom telekomunikacyjnym także korespondencji i przesyłek,
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prokurator#Prawa_i_obowi.C4.85zki
Prokurator - do czego jest zobowiązany?
Prokurator jest zobowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem prokuratorskim, w służbie i poza służbą strzec powagi sprawowanego urzędu i unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść ujmę godności prokuratora lub osłabiać zaufanie do jego bezstronności. W okresie zajmowania stanowiska prokurator nie może należeć do partii politycznej ani brać udziału w żadnej działalności politycznej (ubiegającemu się o mandat posła, senatora albo radnego udziela się urlopu bezpłatnego na czas kampanii wyborczej). Prokurator jest obowiązany stale podnosić kwalifikacje zawodowe. Ustawa nakłada też na prokuratora obowiązek uczestniczenia w szkoleniach i innych formach doskonalenia zawodowego. Prokuratorzy są zobowiązani nie tylko do wydawania prawidłowych postanowień i zarządzeń, ale też do terminowości ich wydawania.
Odpowiedzialność dyscyplinarna prokuratorów jest dwuinstancyjna. W I Instancji orzeka Sąd Dyscyplinarny dla Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym a II instancji Odwoławczy Sąd Dyscyplinarny dla Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym. Od orzeczeń sądu odwoławczego przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego. Prokuratorzy-sędziowie sądów dyscyplinarnych są wybierani na okresy 4 letnich kadencji. Przy orzekaniu są niezawiśli i podlegają wyłącznie konstytucji oraz ustawom.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Prokurator#Prawa_i_obowi.C4.85zki
Konfliktowe sprawy związane z dziedziczeniem
Jak wiadomo, uzyskanie spadku na przykład po dziadku czy ciotce może spowodować, że życie obdarowanej dobrami materialnymi osoby bardzo się zmieni. W związku z tym bardzo często pojawiają się konflikty o spadek. Najprostszym sposobem na jednoznaczne uniknięcie tego sporu zwykle pozostawienie przed śmiercią testamentu, w którym zmarły rozdysponowuje swój majątek według swojego uznania. Często jednak pozostawienie testamentu okazuje się niemożliwe z uwagi na to, że śmierć nastąpiła nagle. Wtedy powstaje skomplikowana sytuacja, którą można rozwiązać właściwie jedynie przez sprawę sądową, zwłaszcza, gdy zmarły miał dość spory majątek.