Najbliższa rodzina nie zawsze może zająć się schorowaną babcią, z tego powodu należy poszukać miejsc na przykład . Rehabilitacja oraz dobre nastawienie personelu w sporej części z nich jest dobra.Barak czasu na opiekę nad seniorem
Opieka nad seniorem w domu może być mecząca dla całej rodziny. W dzisiejszym świecie mało kto ma na tyle czasu, aby zajmować się kimś starszym, swoja rodziną, dziećmi, mężem i pracą jednocześnie. Dla wielu osób stanowi to swego rodzaju osobisty dramat z którego nie widzą wyjścia. Niestety mało kto widzi wyjście z tej sytuacji i po prostu zaniedbują staruszka, myśląc, ze nic nie da się zrobić.
Oczywiście są w błędzie, ponieważ istnieją domy opieki nad osobami starszymi, nawet te wspierane przez państwo. Taki dom starców nie jest kwestia drogą, gdy wszyscy w rodzinie dorzucą coś od siebie to nawet tego nie poczujemy. Komfort, który możemy zapewnić naszemu rodzinnemu seniorowi z pewnością jest tego wart.
Czasu coraz mniej, a opieka jest wymagająca
Każdy ma swoje zajęcia, które musi wykonać w ciągu swojego dnia. Niestety rzadko kiedy zostaje nam czas na właściwe zajęcie się seniorami w naszej rodzinie. Dzisiaj mało kto ma czas, aby właściwie się zająć osobą starszą, która przestała już być samodzielna. To wymagające poświęcenia i czasu zajęcie może być dla ans wyborem pomiędzy pracą, a rodziną. A jak wiadomo rodzina powinna być ważniejsza.
Dlatego właśnie powstaje coraz więcej ośrodków opieki dla seniorów w zacisznych i spokojnych miejscowościach w górach czy nad jeziorami. Właśnie w takie miejsce powinna trafić schorowana i starsza osoba jeżeli rodzina nie ma czasu profesjonalnie się nim zająć. Jeżeli ośrodek ma przyjaźnie nastawiony personel i pensjonariuszy to nasz senior z pewnością poczuje się tam komfortowo, a jego stan psychiczny ulegnie sporej poprawie.
Starość w Wikipedii
Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny) - 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca). W starożytności człowiek 35-40-letni był uważany za człowieka starego. Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom (zob. też oczekiwana dalsza długość trwania życia).
Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń.
W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Starość