rozpoczęto produkcję tego pojazdu
Montaż Lanosa w Polsce z zestawów SKD w Fabryce Samochodów Osobowych rozpoczęto 30 września 1997 roku. Początkowo z silnikami 1,5 8V oraz 1,6 16V.
Już w 1998 roku rozpoczęto produkcję tego pojazdu z wykorzystaniem 60% części polskich (przede wszystkim zmieniono typowo koreańską tapicerkę oraz fotele, nie zapewniające odpowiedniego komfortu europejczykom). Udział polskich części stopniowo rósł i w 1999 roku wynosił 71%, 2000 - 81%, 2001 - 93%, ostatecznie Lanosy produkowane były z 98% wykorzystaniem części polskich.
Ciekawostką jest fakt, że wersja 3 drzwiowa w dalszym ciągu była montowana, ale tym razem z zestawów CKD, wycofano ją z oferty w 2002 roku. W tym samym roku wycofano z oferty silnik 1,5 8V, gdyż nie był on w stanie spełnić normy czystości spalin Euro 3.
W 2000 roku ruszył eksport polskich Lanosów na Ukrainę, w pierwszym roku wysłano prawie 1300 aut, eksport ten stopniowo rósł aby osiągnąć w 2007 roku ponad 60 tys. egzemplarzy.
Wraz z wycofaniem się w 2004 roku Daewoo z FSO postanowiono zmienić nazwę pod jaką sprzedawany był ten pojazd na FSO Lanos. Pierwsze egzemplarze pod nową marką trafiły do salonów sprzedaży w październiku tego roku. Rok później wycofano z oferty silnik 1,5 16V, gdyż istniała konieczność jego importu z Korei.
Modele eksportowe na Ukrainę dalej oferowane były z jednostkami 1,5 8V jak i 1,6 16V oraz pod marką Daewoo (na Ukrainę trafiły również małe partie pod marką FSO), natomiast na polskim rynku jedynymi jednostkami napędowymi były 1,4 8V i 1,6 16V produkowane w rumuńskim zakładzie Daewoo Automobile Romania. W kwietniu 2007 roku FSO wprowadziło do oferty model Lanos plus, który był atrakcyjniejszą wersją wyposażeniową Lanosa. Od połowy 2008 roku na rynku polskim dostępne były jedynie Lanosy plus.
3 października 2008 roku nastąpiło planowane zakończenie produkcji Lanosa w zakładzie na Żeraniu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Daewoo_Lanos
Samochód zgodnie z przepisami
Układ hamulcowy pojazdu to wszystkie elementy mające na celu zatrzymanie pojazdu będącego w ruchu a także utrzymanie go w miejscu np. na pochyłości. Samochód zgodnie z przepisami musi być wyposażony w dwa układy hamulcowe:
podstawowy (roboczy) ? uruchamiany nogą poprzez naciśnięcie pedału hamulca. Hamowanie odbywa się tylko w czasie, gdy hamulec jest naciskany (układ monostabilny)
dodatkowy (awaryjny; potocznie: ręczny) ? hamulec ten służy głównie jako hamulec postojowy w celu zabezpieczenia pojazdu przed zjechaniem z miejsca postoju. W razie awarii hamulca podstawowego ma on za zadanie awaryjne wyhamowanie pojazdu. Hamulec awaryjny jest aktywowany, w zależności od rozwiązania, ręką lub nogą. Działa on od momentu włączenia aż do momentu jego wyłączenia (układ bistabilny).
Spis treści
1 Hydrauliczny układ hamulcowy
2 Pneumatyczny układ hamulcowy
3 Mechaniczny układ hamulcowy
4 Włącznik światła stop
5 Zobacz też
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_hamulcowy_samochodu
Włącznik światła STOP
Mechaniczny układ hamulcowy
W lekkich przyczepach czasem stosuje się hamulec najazdowy wytwarzający siłę hamowania na koła przyczepy, gdy przyczepa naciska na uchwyt hamulca, co ma miejsce, gdy samochód zwalnia.
Włącznik światła stop
Włącznik światła STOP może być zrealizowany na dwa sposoby:
Czujnik ciśnienia w układzie hydraulicznym zwierający styki, gdy ciśnienie wzrośnie.
Wyłącznik krańcowy na pedale hamulca.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_hamulcowy_samochodu