Najważniejsze jest bezpieczeństwie
Lubimy góry. Spędzamy wakacje w Tatrach, czy w Sudetach, chodzimy nad Morskie Oko, czy na Orlą Perć. My, Polacy lubimy górskie krajobrazy, lubimy piesze wycieczki i wspinaczkę. Jednak jest jeden problem z tą naszą miłością do gór - bardzo często w wysokie góry wybieramy się nieprzygotowani.
To nie jest prawda, że jest bezpiecznie "z marszu" w dowolnych butach, z dowolnym plecakiem ruszyć na wysokogórski szlak. Zwłaszcza w warunkach kiedy pogoda może spłatać figla. Pamiętaj - zanim wyjdziesz w góry zwróć uwagę na bezpieczeństwo. Zwłaszcza jeżeli zabierasz ze sobą dzieci - wtedy weź także pod uwagę ich ograniczenia. Niestety, na szlakach można spotkać nieodpowiedzialnych rodziców, którzy wręcz na siłę wloką swoje zmęczone wysiłkiem dzieci.
Typy wspinaczki
Działalność wspinaczkową można uprawiać w bardzo zróżnicowany sposób w zależności od terenu, pory roku i własnych preferencji.
Najbardziej podstawowym jest podział na:
wspinaczkę klasyczną (możliwe są różne style) ? do przemieszczania używa się wyłącznie rąk i nóg. Sprzęt wykorzystywany jest tylko w sposób bierny ? do asekuracji;
wspinaczkę techniką sztucznych ułatwień (zwana też hakówką lub wspinaczką hakową) ? wspinanie z czynnym wykorzystaniem sprzętu do przemieszczania się. Dopuszcza się zawisanie na linie i założonych punktach asekuracyjnych, wykorzystanie ich jako stopnie i chwyty, zawieszanie na nich specjalnych ławeczek, czyli małych drabinek z kilkoma szczebelkami, po których wspinacz wchodzi wyżej i osadza kolejne punkty asekuracyjne.
Rodzaje wspinania w zależności od terenu działania:
wspinanie na sztucznych obiektach,
buildering (urban-climbing) ? wspinanie się na budynki, mosty itp.
bouldering ? wspinaczka bez asekuracji na niewysokich skałkach (slangowo buldering, baldering),
wspinaczka skałkowa,
wspinaczka piaskowcowa
wspinaczka skalna,
wspinaczka górska,
taternictwo (letnie i zimowe),
alpinizm ? w górach lodowcowych,
wspinaczka lodowa,
wspinaczka mikstowa ? styl wspinaczkowy wymagający wykorzystania technik zarówno skalnych jak i lodowych; wykorzystywany na przykład w Alpach
drytooling (drajtuling),
wspinaczka wielkościanowa (bigwall),
wspinaczka wysokościowa (himalaizm).
alpinizm podziemny ? Jednym z miejsc, gdzie można uprawiać wspinaczkę są jaskinie. Eksplorując te obiekty turystycznie można określić taką działalność alpinizmem podziemnym, turystyką jaskiniową. Działalność tego typu w celu naukowym np. poznawania jaskiń należy określać jako speleologia. Działalność tę od wspinaczki powierzchniowej wyróżnia też znacznie intensywniejsze wykorzystanie sprzętu wspinaczkowego, głównie do zjazdów i wychodzenia po linie.
Jeśli chodzi o liczbę osób biorących udział w danym przedsięwzięciu, to wspinacze najczęściej prowadzą działalność w zespole dwuosobowym, czasami w trójkę. Na szczególną uwagę zasługuje wspinaczka samotna (zwana także solową), jako że wymaga ona posiadania specyficznych predyspozycji psychicznych oraz dużych umiejętności technicznych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka
Zajęcia na ściankach wspinaczkowych
Coraz częściej przeszukując Internet czy inne dostępne źródła wiedzy możemy łatwo trafić na ogłoszenia odnośnie organizacji kursów na ściankach wspinaczkowych. Tego rodzaju zajęcia są organizowane w wielu ośrodkach sportu i rekreacji, ponieważ sport ten nie wymaga olbrzymich nakładów finansowych, a wspinaczka może stanowić naprawdę ciekawą przygodę zwłaszcza dla najmłodszych. W tym celu organizuje się zajęcia ze wspinaczki dla różnych grup wiekowych. Zorganizowane zajęcia to z pewnością o wiele lepszy sposób na poznanie właściwego sposobu wspinania się niż samodzielna nauka. Jest to również o wiele bardziej bezpieczna forma rozrywki niż samodzielne wyprawy na skałki.