Fronius Symo 4.5-3-M Definicja mikroklimatu
Mikroklimat, zespół czynników meteorologicznych bezpośrednio określających bytowe warunki organizmu lub grupy organizmów, zależy bezpośrednio od różnych przedmiotów terenowych, naturalnych lub sztucznych. Organizmy żyjące w dnie lasu żyją w innym mikroklimacie niż te, które żyją w warstwie koron drzewnych, jaskinia stwarza szczególny mikroklimat organizmom jaskiniowym, podobnie człowiek może stworzyć roślinom mikroklimat, uprawiając je w szklarniach lub cieplarniach.
Mikroklimat w znaczeniu encyklopedycznym jest to klimat charakterystyczny dla małej części środowiska, której odrębność jest wynikiem specyfiki układu czynników ją tworzących, np. wysokością i wahaniami temperatury, wilgotności, prędkością ruchu powietrza itp. Określonym mikroklimatem może się charakteryzować zarówno obszar geograficzny (np. miejscowość, kotlina, czy wąwóz), jak i twór sztuczny zbudowany przez człowieka (wnętrze samochodu, mieszkanie, hala produkcyjna)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikroklimat
Czym jest tak naprawdę ekologia?
Ekologia zajmuje się badaniem powiązań między organizmami żywymi a środowiskiem abiotycznym (układy biologiczne istnieją w sieci powiązań między sobą i otaczającym je środowiskiem), opartych na różnego rodzaju interakcjach. Odkrywanie tych zjawisk dokonywało się od starożytności, ale ekologia jako samodzielna nauka rozwinęła się w zasadzie w XIX w. Ekologia nie jest nauką obojętną wobec egzystencji przyrody i człowieka, dlatego często w potocznych dyskusjach utożsamiana jest z sozologią i filozofią. Ekologia najogólniej jest nauką o porządku i nieporządku w przyrodzie oraz o konsekwencjach wynikających z tego porządku i nieporządku dla istnienia biosfery i człowieka.
Ze względów zarówno filozoficznych jak i utylitarnych pojęcie ?ekologia? używane bywa w szerokim kontekście znaczeniowym. Określenia ekologia, ekologiczny są często używane w języku potocznym w szerokim i czasem nieprecyzyjnym sensie znaczeniowym, nie zawsze związanym z ekologią jako nauką. Często odnoszą się do sozologii, tj. nauki o ochronie środowiska lub do ochrony środowiska jako takiej, a nawet do filozofii ekologicznej (ekozofia), działalności społecznej czy artystycznej.
Termin ten, od słowa oecologia, wprowadził w 1866 r. niemiecki biolog i ewolucjonista Ernst Haeckel, by określić badania nad zwierzętami i ich relacjami z otaczającym światem nieorganicznym i organicznym, ze szczególnym uwzględnieniem interakcji, przyjaznych lub wrogich, z organizmami roślinnymi i zwierzęcymi, z którymi wchodzą w kontakt. Na organizmy w środowisku oddziałują czynniki abiotyczne i biotyczne.
Jedni autorzy sądzą, że przedmiotem ekologii powinny być relacje między rzeczywistością biotyczną a abiotyczną, inni natomiast rozszerzają jej zakres na tak zwany wymiar aplikacyjny (tzw. ekologia stosowana). W konsekwencji dla jednych jest to nauka biologiczna, dla innych geograficzna, a jeszcze inni poszerzają ją o problematykę ochrony środowiska (zob. np. ekologizm). Jedni bronią jej wymiaru ilościowego (strategia redukcjonistyczna), inni skupiają się na wymiarze jakościowym (strategia holistyczna). Z powodu tak różnorodnych podejść i poglądów na zakres ekologii w podręcznikach spotyka się różne jej definicje i różne modele teoretyczne.
Zazwyczaj za najważniejsze pojęcia w ekologii uważa się następujące: populacja, biocenoza, ekosystem, krajobraz, biosfera, sukcesja ekologiczna.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ekologia
Centralne ogrzewanie słoneczne - kilka faktów
Centralne ogrzewanie słoneczne ? zapewnienie centralnego ogrzewania i ciepłej wody z energii słonecznej do systemu, w którym woda ogrzewana jest centralnie przy użyciu kolektorów słonecznych (i rozprowadzana najczęściej przy użyciu sieci ciepłowniczej).
Dla systemów ciepłowniczych kolektory mogą być montowane na ziemi lub też na dachach ogrzewanych budynków.
Centralne ogrzewanie słoneczne może posiadać magazyn energii cieplnej. W zależności od wielkości taki magazyn może służyć do dobowego lub sezonowego przechowywania energii (energia słoneczna jest zbierana i magazynowana w czasie letnim, a wykorzystywana w okresie zimowym).
W porównaniu do małych układów ogrzewania słonecznego, centralne systemy ogrzewania słonecznego mają najlepsze wskaźniki cena-wydajność z powodu: niższej ceny budowy PLN/kWh, wyższej sprawności cieplnej i proporcjonalnie niższych kosztów eksploatacji.
Centralne ogrzewanie słoneczne może również służyć do słonecznego chłodzenia. W tym przypadku, ogólna sprawność takiego systemu może być bardzo wysoka z powodu wysokiej korelacji między zapotrzebowaniem energetycznym i nasłonecznieniem.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Centralne_ogrzewanie_s%C5%82oneczne